Bericht van burgemeester Michiel Schrier

Anders dan een raadsperiode, die vier jaar duurt, wordt een burgemeester voor zes jaar benoemd. Op 10 mei is het drie jaar geleden dat ik geïnstalleerd werd. De raad had mij voorgedragen op basis van de profielschets, die mede door de inwoners was gemaakt. “De ideale burgemeester staat voor Vlieland en haar bewoners” en “…zorgt dat Vlieland Vlieland blijft” zijn twee quotes uit dit stuk. De eerste van een inwoner en de tweede van een gast. Belangrijke vraag is hoe je dat dan als burgemeester doet. Nu en voor de toekomst.

Als je iets verder kijkt dan merk je dat we allemaal andere beelden en ideeën hebben over de gemeente. Kijk maar naar alle input die gegeven is bij het opstellen van het toeristisch beleid en de woonvisie en bij de evaluatie van ITGWO. Hoe kun je rekening houden met al die belangen en toch een richting kiezen naar de toekomst? Want stilstaan is geen keuze. Zeker als, door bezuinigingen in het gemeentefonds vanuit het Rijk, de gemeentefinanciën onder druk komen te staan in 2026. We willen als gemeente wel blijven investeren. Soms is dit noodzakelijk, zoals bij de vervanging van damwanden in de jachthaven. Soms heb je ook een keuze. Denk bijvoorbeeld aan vervanging van het zwembad of verduurzaming. De komende jaren zullen wat dit betreft uitdagend zijn. Samen met de inwoners en de gemeenteraad zullen er wel keuzes moeten worden gemaakt. 

Ik ben dan ook blij dat wij de Regio Deal hebben gekregen. Daarmee kunnen we samen met de andere Waddeneilanden investeren in de leefbaarheid van de eilanden. Ik verwacht dat wij daarvan ook mooie resultaten op Vlieland kunnen zien de komende tijd. Maar dit is wel eenmalig geld. Vanuit Den Haag komen steeds meer taken naar de gemeente. Het is daarom heel belangrijk dat we de samenwerking met de andere eilanden uitbouwen. Dit is zeker belangrijk in de lobby richting het Rijk. Nog té vaak zien we dat wetten en regels die bedacht zijn in Den Haag, niet toepasbaar zijn voor ons. Ze zijn zich er bij het Rijk vaak niet van bewust hoe het is om te wonen, werken en leven op een eiland. 

Het proces rondom de concessieverlening van de veerdiensten is hier een goed voorbeeld van. Pas als de mensen ‘uit Den Haag’ ervaren hoe het is om afhankelijk te zijn van de boot valt het kwartje. Je kunt niet eenvoudig even naar een andere gemeente om daar bijvoorbeeld naar school te gaan, te sporten of de bieb te bezoeken.

Als burgemeester van Vlieland breng ik deze unieke situatie van onze gemeente zoveel mogelijk onder de aandacht van iedereen die ik spreek. Ik ben van mening dat Nederland het bijzondere van de Waddeneilanden zouden moeten koesteren. Vaak is de gunfactor er ook wel, maar heeft men geen idee hoe het is om te leven op een Waddeneiland. 

Om dit over te brengen, daar blijf ik mij, ten gunste van onze inwoners en gasten, de komende periode voor inzetten. 

Ik doe dit met veel plezier en liefde. En dan ben ik pas halverwege de eerste termijn.

Michiel Schrier